Układ dźwięków na gryfie gitary basowej

Artykuł przedstawia zasadę układu dźwięków na gryfie gitary basowej, niezbędną do zapamiętania przez początkujących basistów. Omawia kolejność dźwięków na poszczególnych progach oraz sposób ich identyfikacji.

2875-bassboard.

1162-ade20f61d36484a4m.
ROZŁOŻENIE DŹWIĘKÓW NA GRYFIE.

Piszę ten króciutki artykuł, gdyż będzie mi on pomocny przy lekcjach
związanych z nutami.

Obszerniejsze ujęcie tematu znajduje się w tekście Obywatela w dziale
Początki (zobacz). A więc do rzeczy..

Układ dźwięków na gryfie

podlega pewnej niezmiennej logice, którą wystarczy raz zapamiętać, by
później móc odnaleźć każdy potrzebny nam dźwięk.

Mianowicie dźwięki następują po sobie w ściśle określonej kolejności, a
wygląda ona tak (przecinki oznaczają kolejne progi – odległość pół
tonu):

C, Cis/Des, D, Dis/Es, E, F, Fis/Ges, G, Gis/As, A, Ais/B, H, C, Cis… itd,
itp.

Dalej kolejność owa się powtarza. Pamiętając powyższą zasadę możemy
już bez wahania określić, jakie dźwięki znajdują się na kolejnych
progach danej struny. Dla przykładu – najgrubsza struna w czterostrunowym
basie zagrana bez naciskania któregokolwiek progu (pusta) wydaje dźwięk E.
Zatem – korzystając z podanej wyżej kolejności – na pierwszym progu wychodzi
nam F. Drugi próg – fis albo ges, trzeci – G, czwarty Gis i tak dalej.

Po jakimś czasie umiejscowienie dźwięków na gryfie wejdzie nam w nawyk i
nie będziemy musieli się długo zastanawiać, jednak zanim to nastąpi
dźwięki można „liczyć” kolejno progami, by dojść do tego, który nam jest
potrzebny.

Co oznaczają te Cis/Des, Dis/Es i tym podobne..

Kolejne dźwięki pełne (C, D, E i tak dalej) oddalone są od siebie w
odstępach całego tonu, czyli dwa progi. Wyjątkiem jest tutaj odległość
między E i F, oraz H i C, która wynosi pół tonu (jeden próg). Natomiast
cała reszta to obniżone (z bemolem, czyli np Gb = Ges) lub podwyższone (z
krzyżykiem, G# = Gis) dźwięki. Na instrumencie tzw temperowanym (na
przykład jest nim bas z progami) podwyższony dźwięk poprzedni (czyli np
Gis) brzmi tak samo, jak obniżony dźwięk następny (czyli w tym przypadku
As). Gis i As znajdują się na tym samym progu, różniąc się jedynie
nazwą.

Mała uwaga: w użytym wyżej nazewnictwie H obniżone o pół tonu, czyli z
bemolem, nie zapisujemy Hb ani nie nazywamy „Hes”, tylko B.

Dla pewności – mała ściągawka z rozłożenia dźwięków na gryfie.

Nie trzeba jednak wkuwać tego na pamięć – wystarczy znać podaną przeze
mnie kolejność a wszystko można obliczyć samemu 🙂

(z lewej podane nazwy strun a na dole rzymskimi numery progów, ponieważ
chwilowo jest to wersja amerykańska, B zastąpcie H)

KLIK

(obrazek pochodzi z ActiveBass)

Podziel się swoją opinią

8 komentarzy

  1. No to moja wersja też niechaj tu będzie 😉 Z dwoma dodatkowymi strojami –
    pół tonu i ton w dół 🙂 Proszę:

  2. Ricardo ma najlepszy wersyję! Ustawiłem na tapetę. Coby sobie popatrzeć
    czasem 😀

  3. Daje swoją ściągę z układem dźwięków na gryfie.

    Dwustronna:

    [*]Strona 1 (www.img706.imageshack.us/img706/9431/sciaga1.jpg) (klik!) – tak jak u Riccardo wzorowana na tej z
    Popławskiego.

    [*]Strona 2 (www.img62.imageshack.us/img62/7247/sciaga2.jpg) (klik!)

    – 5 dodatkowych strojeń i gratisy.

  4. sorki że nawiązuję do posta sprzed prawie 4 lat, ale chodzi mi o tabelkę
    qbaneza – dlaczego po A masz B, a po B masz H? z tego co mi wiadomo dźwięk B
    to jest właśnie H tylko w amerykańskim zapisie, a po samym a występuje
    A#/Bb

Możliwość komentowania została wyłączona.