[gitara] Schecter Stiletto Extreme-4

Menzura- 34″

Szyjka przykręcana do korpusu na 6 śrub

Korpus- Lipa z topem z klonu wzorzystego

Gryf- Klon z palisandrową podstrunnicą (24 progi)

Przetworniki- 2 Bass Humbuckery Schecter’a

Elektronika- 2-zakresowe EQ, głośność, balans

Firma Schecter Guitar Research istnieje od 1976 roku (i jak piszą oni na
swojej stronie NIE są w jakikolwiek sposób związani z firmą ESP, co
ostatnio ktoś na forum napisał). Robi ona zarówno gitary seryjnie, na
“wywóz” do sklepów, jak i przeróżne customy. Producent jest raczej mało
znany między Odrą a Bugiem, co jest dość dziwne, gdyż Schecter produkuje
gitary o dość dobrym stosunku jakości do ceny. W moim posiadaniu znajduje
się Schecter Stiletto Extreme i z uwagi na to, że na forum coraz częściej
pojawia się pytanie o tę gitarę postanowiłem skrobnąć o niej parę
słów.

Po pierwsze rzecz, która najbardziej się rzuca w oczy, czyli

Wygląd

Gitara jest dostępna w kolorze Honey Sunburst (co po naszemu oznacza
miodowo-podpalany, chociaż prawdę powiedziawszy nie wiem, gdzie spece
Schectera od kolorów widzą miód i podpalanie. Dla mnie ona jest
pomarańczowa) ze złotym osprzętem i Black Cherry (czyli czarna wiśnia) z
czarnym osprzętem. Basiwo to posiada wierzch z klonu wzorzystego, co dodaje
jej walorów estetycznych. Na gryfie widzimy zamiast standardowych kropek
markery w kształcie czegoś co producent określa jako “Vector”. Wygląda to
miło, chyba, że ktoś nie lubi markerów zajmujących całą powierzchnię
progu. Główka gitary również zasługuje na kilka słów. Jest dość duża
i z nietypowym zakończeniem w kształcie korony (albo spłaszczonej litery
“W”- jak kto woli). Generalnie sam korpus gitary wygląda przecudnie jednak ma
ten mankament, że na lakierze bardzo wyraźnie widać odciśnięte tłuste
paluchy, dlatego, albo się przyzwyczajamy do upalcowanego basu, albo musimy
sumiennie go pucować od czasu do czasu. Wizualnie to tyle, teraz coś
ważniejszego mianowicie

Brzmienie

Tutaj sprawa jest bardziej skomplikowana, bo brzmień na tym instrumencie
można ukręcić sporo (nie powiem, że jest w ogóle git i nadaje się do
wszystkiego, bo tak nie jest). Do dyspozycji są 2 pickupy “mydełka”,
2-zakresowy szekterowski EQ i potencjometry głośności i balansu między
pickupami. Zacznę może od tego, czego NIE da się wyciągnąć z tego
basu (nie mówię tu o późniejszej regulacji na piecu. Brzmienia sprawdzałem
na Hartke B300 z wyzerowaną korekcją). Mianowicie Schecter nie zamuli. Nawet
jak byśmy bardzo tego chcieli, skręcili treble, bas na maksa, pickup przy
gryfie, to, owszem zagra bardziej basowo, ale dalej gdzieś ta odrobina góry
będzie słyszalna. Schecter Stiletto Extreme ma agresywną duszę. Nadaje się
wyśmienicie do grania wszelkiego rodzaju muzyki metalowej (i wszędzie tam
gdzie są potrzebne takie “brzęcząco-warczące” dźwięki), rockowej,
funkowej i jeszcze paru podobnych. Równie dobrze brzmi pod distortionem/mocnym
overdrivem i kaczką. Ciekawy efekt daje ustawienie basu na minimum, trebli na
maksimum i balans na przystawkę przy mostku- wychodzi wtedy dźwięk taki
“telefoniczny” (jeśli wiadomo o co mi chodzi :D) W tym, nazwijmy to
“rozdziale”, trzeba wspomnieć o największej wadzie tej gitary z jaką się do
tej pory spotkałem. Jest nią pokrętełko od basu, które po rozkręceniu
powyżej ok. 3/4 powoduje niemiłosiernie pierdzenie w moim Taurusie B-2015 (W
Hartke 30-watowym, przy graniu powyżej połowy głośności, bas musiał być
całkowicie skręcony). O brzmieniu tyle, teraz

Wykonanie, wygoda gry i tego typu pierdoły

Co do wygody to nie ma się do czego przyczepić. Gryf jest cieniutki, także
bardzo sprawnie się można po nim poruszać, dostęp do wszystkich progów
jest bardzo dobry, same progi są dobrze zeszlifowane, nic nie tnie palców i w
ogóle jest git. Schecter jest bardzo dobrze wyważony (3 godzinne, bardzo
energiczne granie na próbach nie owocuje bólem pleców). Wykonanie,
natomiast, jest już nieco gorszą sprawą (może się do tego przyczyniać
fakt, że moja gitara to prawie najtańszy model- tańszy jest tylko Stiletto
Deluxe). Kiedy dostałem gitarę od pana kuriera, rozpakowałem ją i wydałem
pierwsze dźwięki dało się słyszeć kilka niedociągnięć. Największym z
nich było brzęczenie struny A na 1. progu, jednak chwila kręcenia prętem
gryfu i było po sprawie. Kolejnym felerem było to, że gitara przyjechała do
mnie kompletnie rozregulowana. Trzeba było poświęcić chwilę na
doprowadzenie menzury do porządku i takich tam dupereli. Jednak poza tymi
kilkoma bublami, jakość gitary jest bardziej niż zadowalająca. Nie
rozstraja się jak głupia (nawet po założeniu nowych strun trzymała
strój), klucze chodzą bardzo lekko, a jednocześnie trzeba się trochę
nakręcić, żeby zmienić dźwięk. Daje to możliwość bardzo dokładnej
regulacji. Ponadto Schecter dodaje do swoich instrumentów struny Elixira, co
jest generalnie miłe z ich strony (ale od grania kostką na Elixirach strzeż
Was Boże! 🙂 ). Kiepską sprawą jest natomiast to, że pickupy szekterowskie
są w dziwnych wymiarach i nie idzie ich wymienić na jakieś EMG, czy inne
szatany. Przeglądałem różne strony sklepów muzycznych i dość trudno jest
znaleźć pickupy o dobrych wymiarach.

Podsumowując

Plusy

+ przecudny wygląd i estetyczne wykonanie

+ duże możliwości brzmieniowe

+ ogromna wygoda grania

+ dokładne strojenie (i trzymanie tegoż strojenia)

Minusy

– brzmienie, które nie każdemu może przypaść do gustu

– utrudniony upgrade instrumentu

– drobne niedokładności w wykonaniu

– za mocny sygnał przy rozkręceniu kurka od basu

Cena ~1200- 1300zł’ów i za taką cenę jest to bardzo porządna
gitarka.

Tako rzekę ja 😀