Witam ,próbuje coś sobie tworzyć … mam utwór w tonacji E mol i gram sobie
wstępna partie na E moll ,później przechodzę na D i tu mam problem ,w E mol
D jest durowe ,ale skala durowa mi kompletnie nie pasuje do tego układu, tylko
molowa , mogę tak to zagrać? głownie chodzi o to żeby ten sam motyw
przenieść z E na D i później na C- czyli to samo palcowanie zaczynając od
tych właśnie dźwięków E, D, C , mogę tak zrobić , nie będzie problemu
dopasować do tego gitary ,nie wyklnie mnie żaden muzyk znając dobrze teorie?
Czy próbuję stworzyć utwór w tonacji E mol i mam problem z przejściem na D?
Czy mogę zagrać na tonacji E moll, przechodząc na D, mimo że skala durowa mi nie pasuje do układu?
Czy mogę przenieść motyw z E na D i C, zaczynając od tych samych dźwięków, bez problemu dopasowania do gitary?
Czy skala durowa będzie pasować do tonacji E mol z przejściem na D?
Czy to, że gram motyw z E na D i C, zaczynając od tych samych dźwięków, będzie prawidłowe według teorii?
Czy istnieją jakieś problemy z dopasowaniem się do gitary, jeśli zagram motyw z E na D i C, zaczynając od tych samych dźwięków?
Czy mogę grać utwór w tonacji E moll, przechodząc na D, bez skali durowej?
Czy muzyk znający dobrze teorię będzie miał problemy z moim sposobem gry utworu z E na D i C, zaczynając od tych samych dźwięków?
Czy istnieją inne sposoby na przejście z tonacji E moll na D, nie korzystając ze skali durowej?
Czy moja gra na tonacji E moll i przejściu na D będzie przebiegała bez problemów, jeśli zagram motyw zaczynając od tych samych dźwięków?
Posłużę się podstawowymi oznaczeniami zacnej nauki, jaką jest logika,
dokładnie klasyczny rachunek zdań (KRZ). Negację oznaczę jako ~
p := Brzmi dobrze.
q := Pasuje.
r := Jest dobrze.
(p^q=>r)^~(p^q)=>~r
Podane zdanie jest tautologią.
E moll wcale nie determinuje D dur. Ograj E moll ale skalą Frygijską a D
Dorycką. Wtedy będziesz miał dwa, ładnie współgrające molle. C z tego
wyjdzie już durowe (ograne jakby jońską) ale najwyżej nie podkreślaj w nim
tercji i będzie śmigać.