Cort Action Bass V [pasywny]

W skrócie:

Cześć 🙂

Po kilku latach gry na popularnym, budżetowym basidle, jakim jest Cort Action
Bass V (wersja pasywna), wyprodukowanym w Indonezji, stwierdziłem że znam go
już od podszewki i mogę coś o nim skrobnąć 😉

Jest to moja pierwsza recenzja, więc proszę o wyrozumiałość i rzeczowe
uwagi na przyszłość 😉

Więc zaczynając od podstawowych informacji, korpus owego Corta wykonany jest
ze znanego nam i ogólnie lubianego agathisu, mój egzemplarz jest klejony z 4
kawałków tego cudownego gatunku drewna. Polakierowany został ciemno
wiśniowym, prześwitującym lakierem, spod którego widać drewno, co dało
naprawdę dobry efekt wizualny. Niestety jest bardzo podatny na zarysowania i
obicia. Szyjka klasycznie wykonana jest z klonu, na prawie całej długości z
jednego kawałka, dopiero mniej więcej na wysokości 2 progu jest doklejona,
odchylająca się do tyłu główka. Do klonowej szyjki doklejona jest
podstrunnica z dosyć grubego kawałka palisandru, z równo nabitymi 24oma
progami, które po latach okazały się być naprawdę dobrej jakości. Markery
to klasyczne kropki, umiejscowione pomiędzy strunami B i E, jak też na boku
podstrunnicy.

Wracając do główki, ma ona klasyczny, cortowy kształt, wszystkim znany ,
nie przez wszystkich lubiany. Przy krawędzi podstrunnicy przyklejone jest
plastikowe siodełko, które nigdy mi nie sprawiało jakiś problemów. Zaraz
za nim znajduje się ujście tunelu pręta napinającego gryf wraz z jego
nakrętką, schowane pod plastikową maskownicą. Pomiędzy kluczami w
układzie 3+2 Widnieje na czarnym tle główki, biały napis ‘Cort’. Sam front
główki nie jest pomalowany na czarno, tylko jakby powleczony warstwą
czarnego tworzywa sztucznego.

Klucze chodź zamknięte, olejowe to na pierwszy rzut oka mogą wydać się
kiepskie, ponieważ mają motylki wykonane z czarnego plastiku i nasuwa się
pytanie ‘co to za szajs?’. Nic bardziej mylnego. Klucze są dobrej jakości,
płynnie pracują i porządnie trzymają strój, bez najmniejszego
popuszczania. Ich mankamentem są plastikowe podkładki, znajdujące się
pomiędzy motylkiem a obudową klucza – po kilku latach zaczęły pękać i
wystrzeliwać spod motylków, co spowodowało luzy w kluczach. Mimo to ich
działanie nie uległo zmianie, nadal nie ma problemów ze strojeniem i
trzymaniem stroju. Przechodząc na drugi koniec strun, znajduje się mostek,
klasycznie wyglądający, nie wzbudzający większych podejrzeń… Szajs
straszliwy!

Istna tragedia w trzech aktach…

Dlaczego w trzech? Po pierwsze tuż za wkrętami mocującymi go do korpusu, w
miejscu gdzie są otwory do przewlekania strun i główki śrubek do regulacji
menzury, naciąg strun wygina go od płaszczyzny korpusu ku górze… Czyżby
plastelina? Po drugie w przypadku struny B brakuje trochę zakresu regulacji
menzury – by ją dobrze dostroić musiałem wręcz zgnieść sprężynkę,
znajdującą się na śrubce, a struna została mocno nagięta… Po trzecie
śrubki w młoteczkach, służące do regulacji wysokości strun notorycznie
się luzują i brzęczą – jest to irytujące do granic możliwości. Mimo
to, po dłuższym posiedzeniu z tunerem, bas stroił idealnie na każdej
strunie w każdej pozycji. Za to z akcją strun nie udało mi się zbyt wiele
zdziałać, nie jest niska, ale nie ma tragedii, można wygodnie grać –
dobrze ćwiczy paluchy 😉

Połączenie szyjki z korpusem wykonane jest prawidłowo, nie ma tu szczelin
przypominających wielki kanion, szyjka przykręcona jest od spodu czterema
wkrętami, nie mam tu żadnych zastrzeżeń. Elektronika to klasyczny układ
znany z Jazz Bass’ów, czyli 2 single typu jazz + 2 potencjometry volume, oraz
1 potencjometr tone. Na potencjometrach znajdują się srebrne metalowe gałki,
nie mające skłonności do zsuwania się. Od tyłu korpusu komora
potencjometrów jest standardowo zakryta plastikową maskownicą. Z gniazdem
jack też nigdy nie miałem problemów, dobrze trzyma kabel, nie przerywa.
Single działające w pojedynkę nie szczędzą nam szumów. Przetwornik przy
gryfie jest ustawiony pod kątem w taki sposób, że po stronie struny B jest
bliżej mostka, zaś po stronie struny G bliżej gryfu. Szału nie ma, d*py nie
urywa, po prostu działa i tyle.

Bas jest bardzo wygodny, gryf dobrze leży w dłoni i nie męczy jej. Rozstaw
strun jest wąski, nie wszystkim to może odpowiadać, wymaga przyzwyczajenia i
opanowania przy graniu kciukiem. Korpus jest świetnie wyprofilowany, nie
uwiera, nie męczy, daje pełną swobodę i bezproblemowy dostęp do wysokich
pozycji na gryfie. Na pickupach można wygodnie zaprzeć kciuk przy grze
palcami. Całość jest dobrze wyważona, a samą wagę ocenił bym na
średnią – grałem już na sporo lżejszych, jak i sporo cięższych
basach.

Brzmienie… Hmmm… Miodu nie ma.. Jak equalizer na wzmaku
szeroki, tak miodu znaleźć nie mogę… I zastrzegam, że w uszach też go
nie mam, nie tam tkwi problem 😛 Na początku podobał mi się, później mi
wystarczał, teraz już nie mogę go słuchać… Wszystko to się zmieniało z
czasem, umiejętnościami i posiadanym przeze mnie nagłośnieniem…

Dziś ustawiam korekcję na 0, czyli słyszę to co daje sam bas bez dodatkowej
ściemy… I co daje? Mało daje… Wręcz brakuje mu wszystkiego. Podbijam
dół, podbijam górę, bawię się potencjometrem contur i jest już znacznie
lepiej… Ale po chwili, dalej coś nie pasuje, brzmienie mimo wszystko
kartonowo gipsowe, płytkie… Bawię się wysokością pickapów… Co to
daje? Zmienia się jedynie twardość tego regipsu… Aaaaa i zapomniał bym
że to bas – mutant, z jedną struną więcej… Tak często jej używam, że
absolutnie nie wiem jak mogłem o niej zapomnieć… 😛 Muląca, nieczytelna,
po niżej D nie ma co schodzić, istny kartonowy bulgot rodem z czeluści
piekieł 😛

Tak więc, podsumowując,

przemawiam do Twojego rozsądku Drogi Czytelniku – jeśli chcesz kupić
pierwszy bas do nauki, a ktoś Ci proponuje używany za kilka stówek, będzie
okej. Jeśli chcesz kupić nowy, daruj sobie i poszperaj za czymś lepszym na
allegro… Jeśli chcesz się przesiąść na 5str to również sobie daruj i
dozbieraj trochę funduszy na coś lepszego.

Osobiście nie żałuję że go nabyłem, mam do niego wielki sentyment, bo
towarzyszył mi przez większą i już tą lepszą, bo basówą część mojej
muzycznej przygody, ale na dzień dzisiejszy niestety już nie zaspokaja moich
potrzeb brzmieniowych i przyszła na niego pora… 😉

W skrócie: