1 listopada

10 komentarzy

1. To z czego ty jesteś tym magistrem jeśli po tym chcesz fizycznie pracować?!
   😛

2. Magistrem „kaowcem”, czyli kulturoznawcą. Moim zdaniem bycie magistrem nie
   implikuje niechęci do pracy fizycznej. Chciałbym móc pracować fizycznie i
   to czy mam tytuł magistra, czy technika, czy też skończyłem przedszkole nie
   powinno mieć żadnego znaczenia. Ale ma.

3. Nikt Cię nie chce zatrudnić, bo masz magistrat? Czemu nie pracujesz w
   zawodzie?

4. hm dziwne, że podejrzliwie patrzą na magistrów;] chociaz ostatnio pani w TV
   mowiła, że ludzie po samym technikum bez studiow zarabiają więcej od
   magistrów:S paranoja:/

   hah kaowiec od razu mi się skojarzyło z głupim kaowcem napisem w kiblu w
   filmie „Rejs” 😀

5. Całe życie powtarzam że to trzeba inżynierem być 😛

6. Miałem iść na kulturoznawstwo. Ufffff 😉 Co do tego, że ludzie po
   technikach zarabiają lepiej niż magistrzy, to fakt niezaprzeczalny.

7. Pracowałem w zawodzie i to dość długo. Tylko, że w pewnym momencie
   nadeszła refleksja, że już nic więcej (będąc ograniczonym z różnych
   względów) do wykonywanej pracy wnieść nie mogę. Zacząłem szukać
   ambitniejszego (finansowo) zajęcia, a tu klops: Panie, masz Pan magistra, to
   jaki z Pana pracownik?

   A teraz pytanie za 100 pkt.: czym zawodowo zajmuje się kulturoznawca? Tylko
   bez ogólników typu: kulturą 🙂

8. Może nauczać wiedzy o kulturze w liceum.

   Zgadłem?

9. A to jest taki przedmiot? 😉

   Niestety, mimo że skończyłem pedagogikę o kierunku kulturoznawczym, nie mam
   przygotowania pedagogicznego(!), więc od szkół muszę trzymać się z
   daleka. Wiem, że to absurd, wielokrotnie już to przerabiałem, ale taka jest
   rzeczywistość.

   Kulturoznawcy to tak na prawdę ludzie bez konkretnego zawodu: niby wiedzą
   sporo o kulturze i sztuce, ale tak naprawdę nikt ich wiedzy nie bierze na
   serio. Niby drążą w tych swoich dziwacznych i często ekscentrycznych
   zainteresowaniach, ale nie mają z kim się podzielić swoimi refleksjami i
   odkryciami, bo odsetek społeczeństwa podzielający podobne hobby jest
   znikomy.

   W gruncie rzeczy rzeczywistość nie jest aż tak czarna. Kaowcy („Głupi
   kaowcy” ;)) często pracują w domach kultury, gdzie zajmują się różnymi
   obowiązkami zaczynając od zajęć z dziećmi, młodzieżą, czy dorosłymi, a
   na organizowaniu imprezek, imprez i imprezisk kończąc. Niestety po pierwsze
   jest to sfera tzw. budżetówki (praca za darmo), oraz praca w instytucji
   podległej urzędom (nie zorganizujemy koncertu np. ambient-jazz, tylko zabawę
   disco-polo, bo dla kogoś w urzędzie jest to szczyt rozrywki). Przez pierwsze
   kilka lat idzie to jakoś wytrzymać. Później człowiek zaczyna kombinować,
   że coś jest nie tak, skoro jedynie w domowym zaciszu może oderwać się od
   jeleni na rykowisku, małej cyganeczki zosi i kiczowatych, kolorowych kopii
   obrazów Leonarda da Vinci, czy Vicenta van Gogha.

   Wprawdzie są „prywatne domy kultury” jak chociażby Fabryka Trzciny, ale dla
   osoby uwiązanej do miejsca zamieszkania praca tam jest niemożliwa. OffTopowo
   polecam ich stronkę, a szczególnie galerię – Centrum Kultury nie musi
   kojarzyć się z PRLem:
   http://www.fabrykatrzciny.pl

10. A ja lubię cmentarze i dniem i nocą, lubię tą atmosfere. Chociaż cmentarz
    nocą jest taki inny, ma swój klimat. lubię chodzić nocą po zmentarzu , nie
    tylko 1 listopada.

    ——————–

    PANCIARKA

    ——————–

Możliwość komentowania została wyłączona.