Opowieść rozgrywa się w forcie Legii Cudzoziemskiej w Algierii, gdzie pułkownik odwiedza obóz i dowiaduje się o nietypowym rozwiązaniu zapewniającym morale żołnierzy. Zakończenie opowieści ukazuje zabawną pomyłkę pułkownika, co wnoszą humor do historii o życiu wojskowym.
Artykuł opowiada o zanikaniu instytucji 'kolegi z wojska' jako ważnego elementu męskiej więzi i towarzyskiego życia. Przywołuje wspomnienia i opisuje, jak ten rodzaj przyjaźni przynosił wsparcie i niepowtarzalne doświadczenia, różniące się od innych form bliskości.
Podczas poszukiwań dokumentów dla dzieci, autor przypadkowo odnalazł pamiątki z czasów komuny, w tym szczególne dokumenty muzyka wojskowego. Dokumenty te świadczą o nietypowej służbie wojskowej autora, który przez dwa lata zajmował się grą na basie, zamiast tradycyjnego treningu wojskowego.
Tekst opowiada o nostalgicznym powrocie do czasów służby wojskowej autora, spędzonych w Orkiestrze Garnizonowej. Zawiera opis codzienności wojskowej orkiestry oraz wspomnienia związane z kolekcją fotografii, które dokumentują życie muzyczne w późnym PRL-u.
Zimowy czas to okazja, by oderwać się od rutyny muzycznej i cieszyć się zimowymi aktywnościami. Jednak dla muzyków wojskowych działania te narzędzia gry na mrozie obejmują niecodzienne techniki.
Opowieść o perkusiście, który będąc na służbie w wojskowej orkiestrze, przeżył niezwykłą przygodę. Zniknął po imprezie i odnalazł się w Gdyni bez paszportu, płaszcza i czapki.
Artykuł opowiada o niezwykłych doświadczeniach autora związanych z osobami, które poznał podczas służby wojskowej, ze szczególnym uwzględnieniem postaci Stasia, artysty i basisty. Narracja wciąga czytelnika w świat rosołków, hierarchii wojskowej i niezwykłej pasji do sztuki.
Autor dzieli się swoimi wspomnieniami z czasów służby w wojskowej orkiestrze. Opisuje humorystycznie swoje doświadczenia, struktury zarobków oraz unikanie egzaminu podoficerskiego.
W artykule opisuję niezwykłą historię przyjaźni, która rozpoczęła się od przypadkowego spotkania dwóch muzyków w wojsku. Wspólna pasja do muzyki sprawiła, że ich drogi zawodowe po latach zeszły się ponownie w filharmonii, gdzie dziś obaj są cenionymi muzykami.
Autor wspomina niezwykłe danie serwowane w wojsku - groch z kapustą. Opisuje zarówno jego wyjątkowy smak, jak i pewne zabawne konsekwencje spożywania.
Odwiedziłem urodziny kolegi-muzyka, na których zgromadzili się multiinstrumentaliści z różnorodnym muzycznym doświadczeniem. Okazało się, że prawdziwy talent nie zna ograniczeń instrumentów, a historie z służby w orkiestrze wojskowej ujawniają niezwykłą elastyczność i umiejętności tych artystów.
