Rozbijanie Substytucji Harmonicznych: Część 1

Substytucje harmoniczne to niezwykle fascynujący temat dla basistów poszukujących nowych ścieżek w eksploracji muzycznej przestrzeni. Substytucja, czyli używanie jednego akordu w miejsce innego, otwiera przed nami nieskończoność możliwości interpretacyjnych, pozwalając na tworzenie unikalnych, harmonicznie bogatych aranżacji.

Podstawowym przykładem może być zamiana akordu C Major (CMaj7) na skalę G Major, co transformuje nasze podejście do melodii, oferując nową perspektywę na znane motywy. Zmiana ta wprowadza do naszej gry Lydian mode za sprawą nuty F♯, wzbogacając harmonię o nową jakość brzmieniową, czyli ♯11, bez konieczności zmiany skali, na której się opieramy.

Substytucje umożliwiają również basistom zredukowanie dominacji ruchu wgłębna w ich solówkach. Dzięki temu, iż bazujemy na akordzie C major, ale myślimy tonacją G, nasze frazowanie nabiera nieoczekiwanych barw, co znacząco wpływa na ostateczny efekt muzyczny. Wprowadzając takie zmiany, niezmiernie ważne jest jednak, by pamiętać, iż realnie nadal gramy nad akordem C major i wszelkie rozwiązania muszą być z nim skonfrontowane i ocenione pod kątem współbrzmienia.

Eksploracja substytucji harmonicznych w jazzie zaczyna się zazwyczaj od skali durowej i molowej, jednak aby omawiane techniki mogły w pełni rozwinąć nasz muzyczny język, nieuniknione staje się zanurzenie w skalach melodycznych minor i harmonicznych minor. Warto tu wspomnieć o podejściu polegającym na użyciu trybów jako punktu wyjścia do eksperymentowania z substytucjami, co może znacząco uproszczone podejście do harmonii.

Czym są substytucje harmoniczne?, Jak mogę wykorzystać substytucje w mojej grze?, Co daje zamiana C Major na G Major?, Jak substytucje wpływają na solówki basowe?, Dlaczego warto eksplorować substytucje?