szkola yamaha

9 komentarzy

1. no i co?

2. Była ta szkoła swego czasu silnie promowana w moim mieście – plakat na
   każdym słupie, jeździł bus z przyczepką z reklamą tej szkoły itp.

   W końcu wybrałem się tam z kumplem i wchodzimy do takiego małego
   budyneczku, tam pełno dzieci w wieku około 10-12 lat gra na keybordach, ze
   trzech z pudłami akustycznymi. Podchodzimy do Pani nauczycielki z chęcią
   otrzymania informacji, ta nie dość, że nie wiedziała o czym mówimy(gitara
   basowa????!!) to jeszcze na początku wzięła nas za rodziców jakiegoś
   dzieciaka…

   Ogólnie to dla małych dzieci jest – przynajmniej w moim mieście…

3. Przeczytałem w książce o Toolu (sic!) że metoda Yamaha to nowoczesna
   pochodząca z japonii metoda nauki muzyki, zaczynając od najmłodszych lat (
   😉 ) i przy dużym udziale rodziców ( 😉 ) Więc nie dziw się Qbanez że
   stało się co się stało 😛

4. Jeśli podsumować Yamahę jako szkołę to jest ( cytuje ) ” Pier*olona
   maszynka do robienia pieniędzy „. Mi się akurat trafił zaje*isty nauczyciel
   i teraz wymiatam ( ah ta skromność ) , ale jeśli chodzi o inne instrumenty
   to stanowczo odradzam bo siedzenie w 10 w jednym pokoju i po kolei granie
   jednego dźwięku to dla mnie idiotyzm.

   ———————————————————–

   Set the ball A-Rollin

   Ill be clicking off the miles

   On the train of consequences

   My boxcar life O style

   My thinking is derailed

   Im tied up to the tracks

   The train of consequences

5. Mały odkop.

   Słyszał ktoś jakieś opinie na temat "Wczesno dziecięcęcej edukacji
   muzycznej" (www.yamahaszkola.pl/programy/szkraby.html) – chodzi mi o ten program od 18 go miesiąca życia do 4 lat

6. Z tego co słyszałem to jest to odrobinę na zasadzie wszystko i nic zarazem,
   pewnie nie zaszkodzi z dzieciakiem pójść jak masz kasę i czas bo warto
   małego człowieka rozwijać (ale nie zrujnujesz mu życia jak nie pójdziesz
   ;)) A odnośnie starszych postów to ta „nowoczesna pochodząca z japonii
   metoda nauki muzyki, zaczynając od najmłodszych lat i przy dużym udziale
   rodziców” to raczej metoda Suzuki (tak po krótce
   http://www.en.wikipedia.org/wiki/Suzuki_method) i ichnie szkoły (przynajmniej ta
   koło mnie ;)) mają uprawnienia szkoły muzycznej I st. więc jest możliwe
   że jest to bardziej rzetelna sprawa. No i przyjmują bąble chyba od 3 lat.

7. Trochę sam się jeszcze rozpytałem i dowiedziałem się że nauka jest
   „luźniejsza” niż w tradycyjnej polskiej szkole muzycznej oraz jest mniejszy
   nacisk na klasykę, idą raczej w kierunku muzyki rozrywkowej.

   Jednak ja pytałem o program od 18-go miesiąca życia… (raczej zabawa niż
   konkretna nauka). Zapraszają na darmową lekcje pokazową, za 2 miesiące
   pójdziemy i zobaczymy 🙂

8. Uczęszczałem i zdecydowanie nie polecam. Nie kładą nacisku na nauczanie
   teorii muzycznej co jest dużym minusem

9. Uczyłem się 2 lata w szkole muzycznej Yamaha w Wodzisławiu.
   Także opiniię wyrazić mogę 🙂

   Prawda – ma moich zajęciach z basu ( w tej szkole zacząłem swą przygodę z
   wiosłem ) zdecydowanie brakowało teorii, podstaw mnie nauczono,
   rozmieszczenie dźwięków na gryfie, różne informacje odnośnie podstawowych
   technik grania, pojedyncze pentatoniki i skale też się pojawiły, OK. Ale
   póki sam czegoś bardziej skomplikowanego nie dziabnąłem – nauczyciel by mi
   tego nie pokazał. To raczej wina samego nauczyciela, który tak to powiem
   „wypalił się” i nie miał mi w ostatnich dwóch miesiącach nic ciekawego do
   pokazania. Ostatnie lekcje wyglądały tak, że przerabiałem z nim jakiś
   łatwy utworek typu „Wehikuł Czasu” Dżemu… Miałem indywidualne, nie było
   żadnego innego basisty w tej szkole. Często było pod koniec tak, że
   przychodzę i słyszę pytanie „Kuba, co chciałbyś dziś przerabiać”…
   Według mnie nauczyciel powinien zawsze mieć taki materiał, który najwięcej
   mi da w danym czasie, a nie tak, że JA, niedoświadczony żółtodziób
   odnośnie basu, wymyśli sobie coś, co jest niemożliwe do zrobienia i będzie
   chciał to przerobić… Jednak te 2 lata mi dużo dały, zacząłem grać na
   basie „od zera”, a dziś potrafię niemało :)Ale np. mojemu znajomemu
   gitarzyście, który chodził do tej samej szkoły, trafił się jakiś maniak
   gitarowy na miejsce nauczyciela, po prostu facet wiedział wszystko, potrafił
   nauczyć, był wymagający jak i żartobliwy, takie nauczyciela to chciałbym
   mieć… Dużo zależy od tego, kto Cię będzie uczył 🙂 Ale gdybym miał
   wybierać, rozglądałbym się za inną szkołą niż Yamaha. ZŁA NIE
   JEST, ALE SĄ O WIELE LEPSZE, za te same pieniądze, płaciłem 120zł/miesiąc za 1,5h tygodniowo.

   Sam zamierzam pójść do o wiele bardziej wymagającej szkoły muzycznej,
   gdzie kładziony jest duży nacisk na teorię i praktykę, a nie tak jak w
   Yamasze – tylko na praktykę. Na początek dostajesz jeden podręcznik ( mój
   był po angielsku… ) pt: „Electric Bass 1” i z czasem, przerabiając jedną
   książkę i ją kończąc, chwytasz się za kolejną.

Możliwość komentowania została wyłączona.