Ustroje polityczne w zespołach

14 komentarzy

1. U mnie w HEXE jest rozpierdolizm. Czyli jeden metalowy gitarnik, który potrafi
   wymienic 20 łatek (z czego połowa to progresywny kryptometalowy rock), pod
   których szyldem chce grac, ale nic nie umie ułożyc. Do tego metalowy
   perkusista, …ony kierownik kuli ziemskiej z którym nie ma dyskusji. Poza tym
   bluesowy basista który który nie wie co tam robi, bo chciał grac kawałki
   klawiszowca, który wrócił do Malborka i powiedział że olewa, ale i tak gra
   na każdym koncercie bo nie ma nic lepszego do roboty. Pośrodku młody
   wokalista, który poza śpiewaniem nie otwiera właściwie ust, także na
   koncertach. W sumie jest komunizm gitarnika sterowany przez totalitaryzm
   perkusisty, z mniejszościowym marionetkowym rządem basisty, libertarianizmem
   parapeciarza i konserwizmem wokalisty w anarchistycznym sosie 😛

   Gramy 6 maja w Gdyni w Bukszprycie, a 4 czerwca w Jeblągu. Ktoś przyjdzie? ;]

2. Ja postaram się wpaść do Bukszprytu, ale nie wiem jeszcze jak Aga będzie
   pracować.

3. Ja postaram się wpaść do Bukszprytu, ale nie wiem jeszcze jak Aga będzie
   pracować.

4. @”Wertey”!

   Gratuluję pomysłu i zazdroszczę, że nie ja stworzyłem takie
   zestawienie!

   Niestety – nie miałem szans wpaść na coś podobnego, ponieważ jako
   „klezmer” i „chałturnik” z 50-letnim stażem, grałem to za co mi płacili –
   klient rządził (a właściwie rządziła „niewidzialna ręka rynku”).

   „Swoje” grałem tylko w pierwszym jazzowym składzie, który i tak przez
   połowę czasu „chałturzył”. Panowała w nim dyktatura perkusisty Krzysia,
   który miał wyobraźnię muzyczną i nadmiar energii, a poza tym świetne
   pomysły, więc bez oporu je realizowaliśmy…(później przeżył iluminację
   i już od dawna nie gra).

   Początkowy okres dixielandu był też bardzo fajny, ale w jazzie zawsze jest
   lider, tak więc była to dyktatura trębacza – Henia.

   Teraz mógłbym grać co chcę, ale chcę standardziki be-bopowe i cool – a
   grających te rzeczy nie ma w Jeleniej Górze zbyt wielu, co bardzo
   dyscyplinuje!!!

5. @tubas: @”Wertey”!
   Niestety – nie miałem szans wpaść na coś podobnego, ponieważ jako „klezmer” i „chałturnik” z 50-letnim stażem, grałem to za co mi płacili – klient rządził (a właściwie rządziła „niewidzialna ręka rynku”).

   Drapieżny Kapitalizm. :]

6. To temat na dłuższą dyskusję, która doprowadzi do jednego wniosku – osoba
   odpowiedzialna za zespół powinna być jedna, wspólne decydowanie prowadzi
   tylko do niepotrzebnych kłótni i w konsekwencji obrażania się na siebie na
   wzajem, że ktoś ma inne zdanie i moje nie przeszło w głosowaniu. Ponadto,
   mieliśmy ustrój demokratyczny w Kumamie, ale się nie sprawdzał m.in. ze
   względu na parzystą liczbę członków. Jakiś czas temu został wprowadzony
   „kwasizm”, czyli trzymam wszystko za ryj i jestem jednostką decyzyjną we
   wszelkich kwestiach spornych.

   Liczba kłótni (póki co) zmalała.

7. Dokładnie albo totalitaryzm albo liberalizm – to są dwie rozwojowe dla
   zespołu opcję wg mnie. Demokracja może im w jakimś stopniu dorównać w
   teorii ale w praktyce niestety bywa głupia, żenująca i strasznie
   niepostępowa…

8. @Zakwas… też bym się bał przeciwstawić komuś z taką brodą 😉

9. Demokracja i to ja jestem premierem 😀

10. A ja Wam powiem, że u mnie demokracja się całkiem przyzwoicie sprawdza.
    Należy nadmienić, że zawsze w kapeli trafiały się 1-2 „silniejsze”
    persony, które jednak zabierały głos zamiast spuszczać głowę i
    rozmawiały o problemach wciągając w to resztę. Dopiero kiedy dochodziliśmy
    do odmiennych zdań sprawdzaliśmy obie opcje, a następnie
    wybieraliśmy demokratycznie którą zostawiamy. Sprawdzało i nadal sprawdza
    się znakomicie.

11. Ustrój w zespole CtrlA jest połączeniem demokracji i liberalizmu, a do tego
    każdy ma prawo weta*, które jednak nie jest często stosowane 🙂

    Liberalizm, bo decyzję o tym jak ma wyglądać partia dla danego instrumentu
    podejmuje sam grający (chyba, że inny członek zespołu użyje weta)

    Demokracja, bo decyzje o koncertach, nagrywanych kawałkach, jakichś wydatkach
    etc. podejmujemy wspólnie metodą większości głosów (chyba, że któryś z
    członków zespołu użyje weta)

    *weto może mieć postać łagodną (czyli mniej więcej: „według mnie,
    totalnie odpada”), albo postać twardą (czyli mniej więcej: „no spoko, ale
    możecie zacząć szukać nowego basisty/perkusisty/gitarzysty/wokalisty”)

12. @zakwas: To temat na dłuższą dyskusję, która doprowadzi do jednego wniosku – osoba odpowiedzialna za zespół powinna być jedna, wspólne decydowanie prowadzi tylko do niepotrzebnych kłótni i w konsekwencji obrażania się na siebie na wzajem, …
    Liczba kłótni (póki co) zmalała.

    To prawda Zakwasie to prawda.

    W kewsti muzycznej trzeba dać luz ale na początek okreslic zasady w ramach
    których się poruszamy i ustalic styl pracy żeby każdy wiedział co do niego
    nalezy i żeby robactwo nie rozlazło się po kontach. Trzymać za pysk i nie
    puszczać.

    Demokracja jest dla ludzi rozsądnych a ja jeszcze takich nie spotkałem 😀

13. U mnie jest tak:

    Truck Stop Octopus (dnb, dubstep) – demokratyczny libertarianizm z nutą
    konserwatyzmu

    Triptic Parabola (dnb) – demokracja

    …uogólniając demokracja. Zamordyzm zupełnie nie jest potrzebny, bo
    łączą nas wspólne idee i cele wywodzące się z bardzo podobnych upodobań
    oraz z fakty że stare choooje z nas są 🙂

14. No to u mnie też będzie pełnia demokracji, ale w stylu:

    – Blues Brothers – „Gramy każdy rodzaj muzyki, i country i western”

    – albo Forda z czasów samochodu FORD T – „w naszej firmie można zamówić
    samochód w każdym kolorze pod warunkiem, że będzie to kolor czarny”

    Reasumując – w moim zespole gramy każdy rodzaj muzyki: i bluesa i rocka 😀

Możliwość komentowania została wyłączona.