Użycie dwóch typów solfeżu w nauce muzyki

Solfeż, metoda nauczania muzyki pochodząca z XI wieku, do dzisiaj jest używana zarówno w szkołach muzycznych, jak i przez indywidualnych muzyków do ułatwienia nauki muzyki. Przypisywanie określonych sylab do konkretnych nut ma na celu ułatwienie takich czynności, jak trening słuchu czy śpiew z nut. W dzisiejszym artykule przyjrzymy się dwóm typom solfeżu: stałemu (fixed do) oraz ruchomemu (movable do), którego każdy ma swoje unikalne zalety i wady.

Stały solfeż

W systemie stałego solfeżu każda nuta ma przyporządkowaną jedną stałą sylabę. C jest zawsze "do", A jest zawsze "la" itd., niezależnie od tonacji melodii czy ewentualnych modulacji.

Zalety:
Sprzyja treningowi słuchowemu, ponieważ utrzymuje bezpośrednią korelację między nutą a jej sylabą. Dzięki temu uczniowie mogą śpiewać melodie w sposób bardziej intuicyjny.
Ułatwia śpiew z nut i rozwijanie doskonałego słuchu muzycznego.
Wady:
Może utrudniać improwizację oraz modulację melodii.

Ruchomy solfeż

W systemie ruchomego solfeżu, sylaby zmieniają się w zależności od toniki melodi. To znaczy, że jeśli utwór jest w tonacji C, "do" oznacza C, ale jeśli jest w tonacji F, to "do" oznacza F. Sylaby mają zatem bezpośredni związek z tonacją melodyjną.

Zalety:
Ułatwia rozumienie oraz śpiewanie w różnych tonacjach, zwłaszcza w muzyce diatonicznej.
Zwiększa umiejętność słyszenia relacji między interwałami.
Wady:
Może być trudniejsze w muzyce, która moduluje lub nie ma jednoznacznej tonacji.

Wybór między stałym a ruchomym solfeżem zależy od osobistych preferencji oraz celów muzycznych. Jednak nie zaleca się nauki obu systemów jednocześnie, aby uniknąć zamieszania.

Jeśli masz pytania do Damiana Erskine, zachęcamy do kontaktu pod adresem [email protected]. Sprawdź również jego książki instruktażowe, "Right Hand Drive" i "The Improviser’s Path".

Czym jest solfeż?, Co oznacza stały solfeż?, Jaka jest różnica między stałym a ruchomym solfeżem?, Jakie są zalety stałego solfeżu?, Jakie są zalety ruchomego solfeżu?