Basowi Mistrzowie do Poznania: Dee Murray

Z każdym przekręceniem klucza w radiu samochodowym, istnieje szansa na muzyczną niespodziankę. Kiedyś, utknięty w korku, usłyszałem utwór Eltona Johna, który wyjątkowo przykuł moją uwagę. Była to piosenka 'Bennie And the Jets’, której rytmiczne zaciągnięcia i oklaski w tle urzekły moje muzyczne zmysły. To zdarzenie zachęciło mnie do ponownego odkrywania albumu 'Goodbye Yellow Brick Road’, ale tym razem z większym skupieniem na grze basowej Dee Murraya – basisty, którego warto znać.

Kim jest Dee Murray?

Dee Murray, urodzony w Wielkiej Brytanii w 1946 roku, dorastał w złotej erze brytyjskiego rocka’n’rolla. Rozpoczął grę na basie jako nastolatek, inspirując się aktualnymi nagraniami rockowymi i R&B. Jego pierwszym zespołem był The Mirage, który w 1965 roku wydał kilka singli, a później współpracował z takimi wytwórniami jak CBS, Philips, czy Page One Records. Przełomowym momentem w karierze Murraya było poznanie Eltona Johna, dla którego zaczął nagrywać jako basista sesyjny.

W latach 1970-1975, Murray koncertował u boku Eltona Johna i uczestniczył w nagraniu niektórych z jego najbardziej znanych albumów. Choć pojawił się tylko przez chwilę na 'Tumbleweed Connection’, jego umiejętności najbardziej można usłyszeć na albumie live ’11-17-70′, jak również 'Honky Chateau’ i 'Goodbye Yellow Brick Road’.

Styl Gry

Towarzyszenie mistrzowi pokroju Eltona Johna to nie lada wyzwanie, a Murray świeci wykonując starannie przygotowaną muzykę, wprowadzając przy tym swój własny styl. Wykorzystuje klasyczne podejście do kontrapunktu sopran-bas, grając specyficzne dźwięki basowe w celu komplementowania melodii wokalnej. Jego wyczucie czasu w rock and rollu nadaje muzyce energii i dynamiki, a ręczne ataki i fillowanie są niezwykle śmiałe i pełne energii.

Gdzie go usłyszeć?

’Goodbye Yellow Brick Road'(Elton John: Goodbye Yellow Brick Road): Wspaniała analiza pięknie skonstruowanej muzyki popularnej, linia basu Murraya doskonale kontrastuje z melodyką wokalną.

’Grey Seal'(Elton John: Goodbye Yellow Brick Road): Tutaj Murray jest energetyczną siłą napędową zespołu, z dominującym w miksie, energicznym brzmieniem basu.

’After Tea'(Spencer Davis Group: Funky): Nieustannie ruchoma i niezaprzeczalnie melodyjna linia basu Murraya kieruje słuchacza przez utwór, wykorzystując inwersje akordów, arpeggia i szybkie chromaty.

Kim jest Dee Murray?, Na jakich albumach Eltona Johna można usłyszeć Dee Murraya?, Jakie są charakterystyczne elementy stylu gry Dee Murraya?, Gdzie jeszcze można usłyszeć Dee Murraya?, Czym wyróżniał się Dee Murray na tle innych basistów?