Basiści, których warto znać: Neil Stubenhaus

Kim jest Neil Stubenhaus?

Neil Stubenhaus, urodzony w Bridgeport, Connecticut, rozpoczął swoją muzyczną podróż w wieku siedmiu lat, od gry na perkusji. Z czasem przeniósł się na gitarę, aby ostatecznie odkryć pasję do basu w swoich nastoletnich latach. Po występach z lokalnymi zespołami i trasie koncertowej z Little Anthony and the Imperials, zdecydował się na przerwę od koncertowania i naukę w Berklee College of Music w połowie lat 70. Wśród jego kolegów z Berklee byli Vinnie Colaiuta, Steve Smith i Mike Stern. Po ukończeniu szkoły w 1975 roku, dołączył do Blood Sweat and Tears, a następnie współpracował z Larry Carlton.

Po pracy z Carltonem pod koniec lat 70., przeniósł się do Los Angeles, gdzie rozpoczął współpracę z Barbrą Streisand, Donna Summer, Juice Newton, Kenny G, Neilem Diamondem, tworząc również muzykę do filmów i telewizji. Przez lata 80. zyskał popularność dzięki współpracy z artystami takimi jak Kenny Rogers, Billy Joel, John Fogerty, Olivia Newton-John, Julio Iglesias, Bette Midler, Randy Newman. Jego kariera kwitła również w latach 90. i 2000., współpracując z Eltonem Johnem, Ricky Martinem, Joe Cockerem i Boz Scaggsem oraz Hanson.

Styl gry Neila Stubenhausa

Stubenhaus, ze swoim zróżnicowanym doświadczeniem w R&B, rocku i jazzie, jest przykładem basisty, do którego większość z nas aspirowałaby. Jego techniczne umiejętności i wszechstronność inspirowały wielu do intensywnej praktyki. Jako muzyk wykształcony w Berklee College of Music, bez wątpienia należy do elity współczesnych basistów, artystów solowych i techników. W jego grze słychać dojrzałość muzyczną, zdobywaną przez lata w profesjonalnych studio nagraniowych. Gra z uwagą na każdy detal, od wyboru nut i ich długości, po momenty zdobienia i dobór odpowiedniego tonu dla utworu.

W zależności od nagrania, jego ton idealnie komplementuje brzmienie artysty, erę muzyczną i wizję artystyczną producenta. Różnorodność tonów, od energicznych i wyraźnych w latach 70., po jasne i zdecydowane w latach 80., aż po spokojne i wspierające w muzyce teatralnej, pokazują, jak Stubenhaus płynnie porusza się po spektrum dźwiękowym.

Przykładowe utwory, gdzie można usłyszeć jego grę, to „Mellow Out” Larry Carltona z koncertu Live In Japan z 1979 roku, „You’re The One” The Temptations z albumu To Be Continued… oraz „The Lonely Jew On Christmas” z South Park: Mr. Hankey’s Christmas Classics.

Czy masz swoje ulubione utwory lub albumy z Neilem Stubenhaus? Podziel się nimi w komentarzach.

Autor: Ryan Madora, profesjonalny basista, autor i nauczyciel mieszkający w Nashville, TN. Poza trasami i sesjami nagraniowymi, prowadzi prywatne lekcje i warsztaty dla studentów na różnych poziomach zaawansowania. Więcej informacji znajdziesz na jej stronie internetowej.

Kim jest Neil Stubenhaus?, W jakich gatunkach muzycznych się specjalizuje?, Z jakimi artystami współpracował Neil Stubenhaus?, Jakie są charakterystyczne cechy jego stylu gry?, Gdzie można usłyszeć granie Neila Stubenhausa?