Basiści, których warto znać: George Porter Jr.

W świecie basistów nie ma wielu tak wpływowych i rozpoznawalnych postaci jak George Porter Jr. Jego obecność w serii artykułów poświęconych basistom, których warto znać, nie powinna nikogo dziwić. Uchodzi on bowiem za jednego z najbardziej stylowych funkowych muzyków. Skrywając się za klasycznym, przetartym przez lata modelu Fendera Precision Bass, potrafi wyrazić całe spektrum emocji, używając jedynie jednej, ale perfekcyjnie umieszczonej nuty.

Kim jest George Porter Jr.?

Rodowity mieszkaniec Nowego Orleanu, dorastał w muzycznej rodzinie, od dziecka zanurzony w kościelnych chórach, jazzie i tradycyjnej muzyce Nowego Orleanu. Początkowo grał na gitarze rytmicznej, ale po spotkaniu i kilku lekcjach z innym basistą z Nowego Orleanu, Benjaminem „Poppi” Francis, Porter przesiadł się na bas. Rozwijając przyjaźń z perkusistą Joe „Zigaboo” Modeliste’em, zaczął grać z nim w lokalnych klubach. W późnych latach nastoletnich dołączył do zespołu Art Neville, Neville Sound, z którym po kilku zmianach w składzie i podpisaniu kontraktu z Allenem Toussaintem, przekształcił się w The Meters.

W latach 70. The Meters wydali kilka albumów i koncertowali, otwierając między innymi dla The Rolling Stones w 1975 roku. Po rozstaniu z The Meters w 1977 roku, Porter założył zespół Joyride i kontynuował pracę studyjną, współpracując z takimi artystami jak Taj Mahal, Tori Amos, czy David Byrne. Obecnie nadal koncertuje z The Runnin’ Pardners, The Funky Meters oraz innymi projektami.

Styl George’a Portera Jr.

Odsłuchując utwory The Meters, nie sposób nie zauważyć głównego elementu napędzającego groove: przestrzeni. Porter zazwyczaj zaczyna od charakterystycznej linii, często składającej się z kilku dźwięków, które są wzmocnione przez swingujący rytm gitary. Jego dojrzałe i minimalistyczne podejście stanowi podstawę wielu hitów instrumentalnych grupy, funkcjonując jako fundament groove’u, ryż gumbo.

Gdzie mogę go usłyszeć?

„Hey Pocky A-Way” (The Meters: Rejuvenation)

Początek utworu charakteryzuje się sygnowanym groove’em perkusji w stylu Nowego Orleanu, do którego Porter włącza się z łatwo rozpoznawalnym lickiem. Utrzymuje stały groove przez całe wersety, doskonale pokazując koncepcję przestrzeni.

„Medley: Cissy Strut/Soul Island/You’re the One” (The Funky Meters: Fiyo at the Fillmore, Vol. 1)

To nagranie jest świetnym przykładem na żywo pokazującym grającego Portera, szczególnie podczas sekcji jamowania i solo, gdzie basista eksperymentuje z harmonią i groove’em.

„Sneakin’ Sally Through The Alley” (Robert Palmer: Sneakin’ Sally Through The Alley)

Porter rozpoczyna ten tor zdecydowanymi, szesnastkowymi uderzeniami na tonice, tworząc niesamowity groove utrzymanujący cały utwór.

A jaka jest Twoja ulubiona piosenka lub album z udziałem George’a Portera Jr.? Podziel się z nami w komentarzach.

Kim jest George Porter Jr.?, Jaką muzykę tworzy George Porter Jr.?, W jakich zespołach grał George Porter Jr.?, Jaki jest styl muzyczny George’a Portera Jr.?, Gdzie mogę usłyszeć nagrania z George’em Porterem Jr.?