Koniec roku to czas podsumowań i ocen w różnych dziedzinach życia, także dla tych z nas, którzy są zaangażowani w formalną edukację muzyczną. Często to okres, w którym studenci instrumentalistyki muszą zmierzyć się z tzw. jury – występ przed panelami nauczycieli, których zadaniem jest ocena wykonania.
Dla wielu studentów może to wydawać się przerażające. Jednak tak naprawdę jest to fantastyczna okazja, by otrzymać komentarze, wrażenia i sugestie na temat dalszego rozwoju od doświadczonych muzyków, którzy są zainteresowani Twoim sukcesem. To właśnie sukces studentów stanowi ich misję.
Oceny i komentarze zapewniają wskazówki, które mogą pomóc studentom w dążeniu do ich muzycznych celów. Jednak mimo tego, samoocena jest kluczowa dla poprawy.
W rzeczywistości, dla tych, którzy nie są aktywnie zaangażowani w naukę basu na poziomie instytucjonalnym, samoocena jest krytyczna. To zazwyczaj wszystko, co naprawdę mamy. Dlatego pod koniec roku dokonuję przeglądu mojego postępu. Pytam siebie: Jakie były moje intencje, gdy zaczynałem rok i jak sprawy mają się na jego koniec?
Jednym z obszarów, na którym dokonuję samooceny na basie, jest postęp techniczny. Aby zachęcić was do samooceny, poniżej podaję dwa przykłady, jak oceniałem siebie w tej dziedzinie w przeszłości, i jak to się skończyło.
Negatywny przykład
W jednym roku postanowiłem nauczyć się serii wirtuozowskich utworów na skrzypce. Zacząłem rok z wielką energią i ekscytacją. Miałem już zakupioną muzykę i byłem gotów do działania!
Jednak na koniec roku nie byłem w stanie zagrać żadnego z utworów, ani jednego. Patrząc wstecz na moje taktyki, zdałem sobie sprawę, że pracowałem nad kilkoma utworami na początku roku i nawet zagrałem jeden z nich publicznie. Jednak po tym występie przestałem grać ten utwór w moich sesjach ćwiczeniowych i nigdy nie zacząłem uczyć się żadnego z pozostałych. Na koniec roku, żaden z proponowanych utworów, nawet ten, którego nauczyłem się na początku roku, nie był gotowy do wykonania. Wyraźnie nie osiągnąłem tego celu.
Patrząc wstecz, moje podejście było co najwyżej chaotyczne. Zacząłem pełen energii, ale straciłem z oczu cel w połowie roku. Zadawałem sobie pytanie: Dlaczego? Czy cel był zbyt ambitny? Czy w jakimś momencie procesu poczułem zniechęcenie? Czy po prostu zaniedbałem sesje ćwiczeniowe? Czy pozwoliłem, aby inne wydarzenia lub inne utwory muzyczne odwróciły moją uwagę od tych utworów? Czy naprawdę chciałem je grać? Każde z tych pytań wymagało odpowiedzi, której mogłem udzielić tylko ja.
Ostatecznie stwierdziłem, że rzeczywiście chciałem nauczyć się tych utworów, ale pozwoliłem sobie zostać rozproszonym przez codzienne życie. Uznałem także mój publiczny występ pierwszego utworu za 'wydarzenie’, a nie punkt w podróży. Świętowałem, ale nie kontynuowałem. W rezultacie przestałem pracować nad utworem i nigdy nie nauczyłem się nowego. W końcu po prostu nie poświęciłem na to wystarczająco dużo czasu. Gdybym chciał osiągnąć ten cel w przyszłości, musiałbym to zmienić.
Pozytywny przykład
Wiele lat temu, na początku jednego roku, miałem dużo fizycznych problemów i bólu podczas gry. Zdecydowałem, że moim celem będzie zmniejszenie problemów fizycznych i uczynienie ich znośnymi, ponieważ były one dość poważne i wpływały na każdy aspekt mojego muzykowania.
Na koniec roku oceniłem, gdzie jestem w tej dziedzinie. Czy moje problemy fizyczne były tak samo wyraźne jak w styczniu? Czy były gorsze? Czy były lepsze? Czy problem został całkowicie zlikwidowany?
Okazało się, że na koniec roku mogłem regularnie grać bez poważnego bólu, co pozwoliło mi łatwiej występować i regularnie ćwiczyć. Nie zlikwidowałem całkowicie problemów fizycznych w tym czasie, ale problemy zostały znacząco zredukowane. Moim celem było zmniejszenie dyskomfortu fizycznego, i udało mi to się.
Jak ważna jest autorefleksja w nauce gry na basie?, Jakie korzyści niesie za sobą otrzymywanie komentarzy od doświadczonych muzyków?, Dlaczego cel muzyczny może nie zostać osiągnięty?, Jak realizacja celu muzycznego wpływa na postępy w grze na basie?, Jak pracować nad swoimi celami muzycznymi?
