Zoom MS-60 B MultiStomp

2 komentarze

1. A se odpowiem na post napisany rok prawie rok temu, a co mi tam.

   60b mam od tygodnia, natomiast b2 gości u mnie od dawna (nie pamiętam – kilka
   lat).

   Efekty używam raczej sporadycznie, najczęściej gram na czystym basie, ale
   jednak od czasu do czasu taka potrzeba się pojawia.

   Zoom b2 traktowałem tylko jako zabawkę do ćwiczeń i nadal tak traktuję, z
   uwagi na to, że bypass (który był przeze mnie najczęściej używanym
   efektem ;)) zabijał mi brzmienie basa.

   MS60B – na bajpasie brzmi całkiem znośnie, nawet kompresory są całkem do
   rzeczy. Brzmienie efektów B2 i 60b – porównywalne, chociaż kompresory tego
   drugiego zdecydowanie lepsze, tak jak i przestery, które w b2 były dla mnie
   niesłuchalne. Flanger, delay, reverby były już całkiem ok (jak dla mnie) w
   b2, w 60b nie są gorsze.

   Największa różnica tkwi jednak w filozofii obsługi.

   W b2 przygotowujesz sobie zestawy efektów i zmieniasz kolejno do przodu albo
   tyłu, deptając jeden lub drugi przełącznik. Nie masz wpływu na kolejność
   efektów w zestawie.

   60b może służyć jako zwykły efekt. Tj, ustawiasz sobie z łapy flangera,
   kręcisz pokrętłami jak w normalnym efekcie i grasz jakbyś miał
   „normalnego” flangera – girą włączasz i wyłączasz, a diodka się pali albo
   gaśnie.

   Drugi tryb 60b to lista efektów, tworzysz sobie coś jakby wirtualne
   pedalboardy z max 4 efektów naraz (30 slotów pamięci zapisanych fabrycznie i
   20 pustych do wykorzystania). Przydzielasz im literki w ilości: ile chcesz.
   Mogą być np dwa: A – flanger+compresor+cośtam i B – bypass. Kolejne
   naciśnięcie to zmiana A na B i tak w kółko. W sumie uzyskuje się niby coś
   jak w trybie efektu, ale dioda się nie pali w ogóle. Dzięki temu trybowi
   można sobie poustawiać kilka łańcuchów efektów i zmieniać zgodnie z
   rozwojem akcji w granym numerze.

   Trzeci sposób korzystania: Obsługujesz stopą jeden z efektów w łańcuchu.
   Np masz w łańcuchu compressor i przester, ustawiasz jako bieżący efekt
   przester i deptając przycisk włączasz albo wyłączasz przester cały czas
   mając włączony compressor. Dioda zapala się i gaśnie przy włączeniu albo
   wyłączeniu bieżącego efektu.

   Czwarty sposób korzystania (na razie mój ulubiony) to modyfikacja
   poprzedniego. Budujesz łańcuch z max czterech efektów, z których jeden to
   Line Selektor. Działa on tak, że odłącza wszystkie efekty leżące w ciągu
   za nim lub je załącza. Przykład (zgodnie z kolejnością efektów na
   ekraniku zooma, zum w nawiasie kwadratowym):

   piec(lub reszta normalnych efektów)<- [efekt2<-efekt1<-Line
   Selektor<-compressor] <-gitara

   ustawiając jako bieżący efekt Line Selektor, deptaniem załączasz lub
   wyłączasz efekty (1 i 2), zostając z samym compresorem lub całą linią.
   Załączenie Selektora sygnalizowane diodą. Ponieważ w b60 łatwo jest
   ustawić kolejność efektów można przestawić tego Selektora na początek i
   mieć dzięki jego deptaniu normalny Bypass.

   Jak ktoś korzysta z kilku ustawień efektów w jednym kawałku, to mu
   pozostaje korzystanie ze sposobu opisanego przeze mnie jako drugi, czyli pętla
   A-B-C-A-B-C. Ja osobiście preferuję ostatni sposób – przypomina „normalne”
   korzystanie z efektów. Zestaw efektów do kolejnego kawałka wybieram sobie
   łapą.

   Dla mnie bąba, na próby noszę teraz jedną kostkę.

2. Jak z tym true bypass? Nachodzi mnie na wlaczenie go pomiędzy analogowe kostki ale nie zniósłbym jakby mi zmieniało przmienie przy wyłączonym efekcie.

Możliwość komentowania została wyłączona.