Gotowanie strun?!

266 komentarzy

1. Fanów odświeżania zapraszam tu
   😉

2. @romex:

   @ulek: Owijka w wyższej temperaturze „pęcznieje” i brud ze środka miałby problem z wydostaniem się (chyba że podczas stygnięcia…)

   Chyba tak właśnie jest — rozgrzewa się, stygnie, metal pracuje, każdy element struny inaczej reaguje na ciepło…. Tak, zapewne te 100st. C stali nie szkodzi, ale moim zdaniem — ze względu na nierówną rozszerzalność cieplną warstw strun — konstrukcji struny tak. Dlatego ja nie gotuję strun. Nowe, albo dyna lub aceton.

   Pzdrw
   RomekS

   Jakie to ma znaczenie, kiedy brud (głównie tłuszcz) się rozbija i
   rozpuszcza w wodzie z Ludwisiem, a ta już o wiele swobodniej penetruje
   wnętrze struny.

   Z wypróbowanych możliwości aceton, dynks może i charakteryzuje się
   najmniejszą inwazyjnością i najlepszym efektem, ale trwałość tego efektu
   jest o wiele mniejsza niż gotowanie.

   Dla strun „ćwiczeniówek” polecam przed gotowaniem poszarpać/poobijać o
   progi poluźnione struny, żeby brud trochę wyszedł na wierzch i dopiero
   wrzucenie tego do gotowarki.

   Dla strun koncertówek może faktycznie warto jest jest dynksować i
   acetonować.

3. Z mojego z kolei doświadczenia wynika że efektowniej jest już kupić tanie
   warwicki
   http://www.guitarcenter.pl/catalog/bas/struny/4-struny/warwick-46200-m-45-105 niż
   łudzić się że po wypraniu struny podołają brzmieniowo dłużej niż jeden
   dzień .

4. tdzięki za linka. Trza zamawiać póki tak tanie

5. Oby tylko było co zamawiać. Moje doświadczenia z GC są takie, że
   większości asortymentu nie mają. Przynajmniej dwukrotnie anulowałem
   zamówienia na struny, bo okazywało się, że jednak ich nie ma, i nie
   potrafią sprowadzić.

   Pozdroofka

   RomekS

6. @lechu555: tdzięki za linka. Trza zamawiać póki tak tanie

   One od zawsze w takiej cenie i zawsze mają jak kupuje . Po prostu zmieniam
   sobie raz na kilka tygodni

   Ewentualnie można wziąć 3xpack Hartke

   http://www.guitarcenter.pl/catalog/bas/struny/4-struny/hartke-hsb445-45-100-3-pack

   Podobno jak na budżetowe struny są całkiem niezłe – ja jeszcze nie
   próbowałem

7. Hartke są całkiem ok. Niestety stroję się dgcf co wymusza grubsze struny,
   droższe. Dlatego odświeżam.

   Ale do eadg 3pack Hartke to dobre rozwiązanie.

8. Święte słowa, bardzo dobra metoda, ja również czyszczę chemicznie z ta
   drobną różnicą, że rozcięczam 3/4 denaturat/rozcienczalnik (ta metodę
   polecił mi Jacek Kobylski, znany lutnik dla niewtajemniczonych). Kolejny
   bardzo ważny patent, którego jestem autorem, to zakup kolejnego zestawu
   strun, zanim nadejdzie definitywny koniec na obecnie używane. Po co? Otóż
   rdzeń używanych strun odkształca się co powoduje utratę ich właściwości
   (jak rdzeń się rozciagnie, to nawet owijka nie jest spójna) . Jak poleżą w
   futerale przez jakiś czas, to naprężenia w dużej części opuszczają. Po
   kilku tygodniach nie trzeba ich nawet gotować, czy też topić w chemii a
   efekt jest zaskakujący. Ja mimo wszystko takie topię (w recepturze jak
   wyżej) tuż przed założeniem dla poprawienia efektu i trwałości.
   Oczywiście każde struny w trakcie użytkowania się niszczą, nie ma życzy
   niezniszczalnych w związku z czym i na tak pielęgnowanie nadejdzie
   koniec.

   Dodam tylko, że miksturę po czyszczeniu zlewam do butelki i starcza na kilka
   zabiegów a dzięki temu, że metoda jest naprawdę skuteczna mogę sobie
   pozwolić na droższe struny DR MARCUS MILLER SIGNATURE (one moim skromnym
   zdaniem są wyjątkowo żywotne) .

   @robbas: Odkop odświeżający temat o odświeżaniu 😉

   Zazwyczaj struny gotowałem, ale ostatnio przesiadłem się na Dean Markley Blue Steel, które według producenta były podddane procesowi zamrożenia w ciekłym azocie aby zyskały zajebistą zajebistość. Wyjątkowo więc uległem, zapewne irracjonalnej, obawie przed gotowaniem. Dynksu, znaczy się denaturatu, w domu nie znalazłem a w pobliskim sklepie mi ostatni zgarnął z przed nosa pewien pan w celu spożycia na miejscu (zdarzenie autentyczne, nie ubarwiam). W domu znalazłem natomiast jeszcze pół butelki rozcieńczalnika uniwersalnego (taki do rozcieńczania farb, mycia pędzli i łap po malowaniu). Struny i tak zdechły, więc wiele nie ryzykowałem, zresztą skoro nie szkodzi łapom po malowaniu to i strunom wiele też nie powinno.
   Wrzuciłem do płaskiego pojemnika struny, wlałem preparat, zamknąłem pojemnik – trochę pomieszałem tym wszystkim – minutę, góra dwie.
   Metoda działa – struny odświeżone, brzmienie nówka. Po dniu odrobinę przyblakło, ale dla mnie to jest akurat efekt pożądany, tak samo zresztą zachowują się struny dziewicze, od razu po zakupie.

   Sposób szybszy i mniej kłopotliwy od gotowania. Niedrogi, bo rozcieńczalnik zlałem po przefiltrowaniu przez wielokrotnie złożoną czystą szmatkę do słoika.
   Ciekawe ile odświeżeń struny wytrzymają.

9. To znaczy że jak?

   Że jak się rdzeń struny rozciągnie w trakcie użytkowania, a potem taką
   strunę się zdejmie z instrumentu i sobie poleży (tzn. struna), to się ten
   rdzeń „ściągnie”?

10. @majkryss: Jak poleżą w futerale przez jakiś czas, to naprężenia w dużej części opuszczają.

    Trochę teorii z innej skali – naprężenia odpuszczają natychmiast po
    zdjęciu siły – naprężenie to po prostu siła/powierzchnię (która ją
    przenosi) – nie ma siły, nie ma od niej naprężenia.

    Co do odkształceń – jeśli naprężenie w materiale jest dostatecznie małe
    (tj poniżej tzw. granicy plastyczności, dla stali wyrażanej w setkach
    megapaskali, więc wcale nie mało) to po zdjęciu obciążenia odkształcenia
    zanikają zupełnie i natychmiastowo. Jeśli tą granicę się przekroczy to
    odkształcenia pozostają na stałe nawet po 100 latach od zdjęcia
    obciążenia – tutaj czas nic nie pomoże (przy czym wątpię, że naciąg
    strun generuje uplastycznienie rdzenia).

    IMO taki sam efekt da zdjęcie strun i założenie ich po 5 minutach jak po 5
    tygodniach.

11. Ktoś próbował?

    http://www.studybass.com/gear/bass-strings/bass-string-cleaning-tube/

12. Spróbujcie to się przekonacie.

13. @romex: Ktoś próbował?
    http://www.studybass.com/gear/bass-strings/bass-string-cleaning-tube/

    mua. od tygodnia 😉

    rura je fajna, wykorzystałem ogólnodostępne 3/4″ z marketu budowlanego, do
    tego mieli dobrze spasowane zatyczki, nie trza żadnego kleju nic nie
    przecieka. koszt – 11zł + 8 na dyktę

    denaturat + ernie ball slinky – odświeżyły się, może nie jak nówki ze
    sklepu ale odżyły, jeszcze lepiej zagadały po ograniu próby i potraktowaniu
    fast fretem. w tej chwili macerują się eliksiry, zobaczymy czy się im
    nanopowłoka nie uchla 🙂

14. Dzięki za info. A „rozkręcasz” końcówkę struny zdjętą z klucza, czy do
    tego 3/4″ włazi „zwinięte”?

    Pozdroofka

    RomekS

15. trochę w rękach prostuję, do rury idą kulkami w dół więc za te
    częściowo rozkręcone końcówki można to praniu łatwo wyciągać

16. Mały odkop, bo korzystając z pogody postanowiłem wypróbować to:

    @romex: Ktoś próbował?

    http://www.studybass.com/gear/bass-strings/bass-string-cleaning-tube/

    A do tego „macerat” wg przepisu:

    @majkryss: Święte słowa, bardzo dobra metoda, ja również czyszczę chemicznie z ta drobną różnicą, że rozcięczam 3/4 denaturat/rozcienczalnik (ta metodę polecił mi Jacek Kobylski, znany lutnik dla niewtajemniczonych).

    Od dwóch godzin wygląda to tak (polecam robić to na zewnątrz, ze względu
    na intensywny „zapach” i co jakiś czas wstrząsać nie mieszając):

    

    W „rurze” macerują się stare SR-2000 se stajni Dean Markley, a w
    międzyczasie następuje konserwacja podstrunnicy olejkiem cytrynowym i wymiana
    ponad dwudziestoletnich gąbek (sparciały całkowicie) pod przystawkami
    produkcji p. Ścierańskiego:

    

Możliwość komentowania została wyłączona.