Bez progów — pierwsze wrażenia

Witam

Zawsze uważałem, że z moimi predyspozycjami nie dam rady grać na basie
bezprogowym. Spróbowałem kiedyś na bezprogowcu z markerami i okazało się,
że sprzęgając razem oczy i uszy być może dam radę (BTW — to był Ibanez,
sygnatura Gary Willis, super!). Potem pograłem gdzieś na instrumencie bez
markerów…, no, w każdym razie wyszło, że żeby cokolwiek zdziałać,
muszę mieć markery.

Temat wisiał w zawieszeniu sporo czasu. W końcu zdecydowałem się na
odprogowanie jednego z moich basów, padło na Epiphona Toby.
Odwiedzeni/odpytani o przeróbkę lutnicy zaczęli mnożyć problemy
(koniecznie trzeba wymienić podstrunnicę, szpachlowanie dziur po progach jest
bez sensu, itp., itd.) i koszty, zatem zdecydowałem się odprogować bas
samodzielnie.

Okazało się, że wyrwanie progów z Toby’ego nie jest proste. Mocno osadzone,
z „wypustkami” w części schowanej — delikatne wydobycie wymagało sporo
czasu i uważnej roboty. Przygotowanie progów pod szpachlowkę, szpachlowanie,
szlifowanie itp., itd. okazało się całkiem przyjemną robotą.

Założenie strun… i chwila niepewności — co z tego wyszło? Na początku
lekka masakra, wszystko brzęczy, ale po dostosowaniu siodełka, ustaleniu
krzywizny gryfu i regulacjach mostka, bas zaczął brzmieć.

Okazało się, że mimo markerów, gra wymaga sporo uwagi i uważnego
słuchania siebie. Położenie palucha na linii markera nie załatwia sprawy,
paluch jest szeroki, trzeba odnaleźć „ten właściwy punkt”. Wbrew pozorom,
istotne jest ustalenie… menzury. Pozornie bez sensu, skoro nie ma progów…,
no ale przy niewłaściwie ustalonej menzurze właściwy dźwięk wypadać
może gdzieś pomiędzy markerami i trzeba go szukać.

Nazajutrz zagrałem pełną próbę z moim zespołem. Ekipa stwierdziła, że
bas pięknie siadł w łagodnie rockowym miksie, nieczystości nie były aż
takie znaczące.

Podsumowując, okazało się, że Toby sprawnie przeszedł domową
metamorfozę. Robota wymagająca uwagi, ale przyjemna. Bas brzmi bardzo
przyzwoicie. Jest zwarty, selektywny i nierozlany. Wyraźnie słychać
fretless’owy charakter, jest jednak zaskakująco sporo góry, czasem trzeba go
wręcz przyciemnić.

Po co o tym wszystkim piszę? Ano, żeby się podzielić radochą, z tego że
przeróbka się udała i że fretless z markerami jest do ogarnięcia. Dyskusja
o tym z kimś innym niż basista jest bezcelowa… kogo to obchodzi, czy bas ma
progi czy nie 😉

Ale jest i druga sprawa — Toby by Epi jest niedrogi, używki chodzą po
400- 500zł. Moje doświadczenia wskazują, że ładnie przechodzi konwersję i
przyzwoicie po niej brzmi. 24 progi są dodatkowym atutem. Zatem jeżeli ktoś
rozważa doposażenie basowego arsenału o bezprogowca po niskich kosztach —
konwersja Toby’ego jest i celowa, i opłacalna.

Jestem bardzo zadowolony. Mimo, że bezprogowiec uczy pokory, granie na nim to
prawdziwa frajda. Polecam.

Pozdroofka

RomekS

Czy próbowałeś kiedykolwiek grać na basie bez progów?
Co myślisz o grze na bezprogowym basie?
Czy uważasz, że granie na bezprogowcu jest trudne?
Czy kiedykolwiek myślałeś o odprogowaniu swojego basu?
Czy wiesz, jak odprogować bas samodzielnie?
Jakie problemy napotkałeś przy odprogowaniu swojego basu?
Jak brzmi twój odprogowany bas w porównaniu z basem z progami?
Czy uważasz, że granie na bezprogowcu wymaga więcej uwagi i uważnego słuchania?
Czy zdarzyła ci się już grać na bezprogowym basie w swoim zespole?
Czy poleciłbyś konwersję swojego basu na bezprogowy innym basistom?