tubas – takie sobie ględzenie… [c.d. 2]
Opowieść o doświadczeniach autora jako basisty na weselach i przyjęciach, z akcentem na eklektyczne zainteresowania muzyczne rozciągające się od jazzu do piosenek Blood, Sweet & Tears. Odkrywa także, jak gra na takich imprezach stanowiła świetną szkołę dla muzyka, ucząc go utrzymania tempa i dostosowywania repertuaru do gustów publiki.