Jeszcze Oldschool, czy po prostu słabe brzmienie?

8 komentarzy

1. Jak rozumiem akustyk ten sam?

   Wymiana gratów była?

   Oczywiście poza zwyczajowymi zmianami gitar, talerzy werbla itp.

2. Ciężko powiedzieć, ale raczej ten sam, graty stały cały czas te same na
   scenie, ale cholera wie kto się w co wpinał, bo nie widziałem z daleka bez
   okularów 😉

3. @Ramcel:
   I tu pytanie do Was, drodzy basoofkowicze i przy okazji mała refleksja:
   Co poszło nie tak? Czy część starszych „legendarnych i kultowych w c*uj” zespołów nie ogarnia obecnej rzeczywistości, czy to może odosobniony przypadek?

   (…) Sabbaci nagrali nową płytę i mimo, że brzmi na wskroś sabbatowo, to nie trąci garażem z lat 70, tylko gniecie i rozjeżdża czołgiem. Czyli można.

   Sam sobie odpowiedziałeś 😉

   Coś poszło cholernie nie tak, albo panowie z Świętego Witka się pogubili.

4. Byłem na tym koncercie i śmiem twierdzić, że albo słoń Ci na ucho
   nadepnął, albo nie wiesz co znaczy „dobrze nagłośniony koncert”.

   Gitarzysta Saint Vitus fakt faktem (w mojej opinii) używał efektów, które
   trochę pogarszają mu brzmienie, ale zespół jako taki brzmiał znacznie
   lepiej niż Orange Goblin.

   Byli o wiele bardziej selektywni, dało się ich posłuchać bez zatyczek
   (czego o OG powiedzieć nie można). Co prawda wokal na początku był jakby
   trochę „odklejony”, ale później chyba poprawili, bo wszystko ładnie
   siadło.

   Nie było tej obsranej ściany dźwięku, która nie pozwala Ci wyodrębnić
   jednego od drugiego instrumentu, a która jest czymś tak bardzo popularnym
   dzisiejszymi czasy przy nagłaśnianiu muzyki metalowej.

   Zastanów się, drogi Kolego Ramcel. Czy zawiódł Cię Saint Vitus, czy może
   zawiodły Cię własne oczekiwania… 😉

   EDIT: dodam jeszcze dla porządku, że pierwszy raz byłem na koncercie w
   klubie Fabryka, ale żywić śmiem podejrzenie, że do najlepszych akustycznie
   nie należy.

5. No cóż, kwestia gustu.

   Jak dla mnie nagłośnienie na koncercie gwiazdy wieczoru w porównaniu z
   poprzednikami wypadło co najmniej słabo.

   Dodam jeszcze, że rozmawiałem z różnymi ludźmi po koncercie i moja opinia
   nie należała do odosobnionych, a kwestia tego, że na koncercie Świętego
   Wita brakowało p*rdolnięcia pojawiała się dość często.

6. To tylko mi powiedz, co jest dla Ciebie ważniejsze na koncercie:

   – „p*rdolnięcie” vel ściana dźwięku, czy może

   – selektywność?

   Bo dla mnie zdecydowanie to drugie. Selektywność jest ważna – jeżeli nie
   najważniejsza – dlatego, że idąc na koncert jesteś w stanie usłyszeć
   co zespół w ogóle gra. Byłem na wielu gigach, gdzie było
   to „p*rdolnięcie”, ale kosztem selektywności (jednym z bardziej znamienitych
   przykładów niech będzie koncert Tony’ego Roystera Jr’a we wrocławskim
   klubie „Od Zmierzchu Do Świtu” – perkusja była tak nagłośniona, że
   przykrywała znaczną część pasma, a w ogóle w tej perkusji 60% to była
   stopa), co doprowadzało do sytuacji, że jeden utwór był dla mnie
   nieodróżnialny od drugiego (najczęściej na black metalowych koncertach
   takie rzeczy się dzieją) i w przypadku zespołów, których muzyki nie
   znałem, to co leciało z „przodów” było dla mnie jednostajnym „bwooooo”
   (poprzetykanym blastami).

   NO ALE BYŁO PIERDOLNIĘCIE.

   Tylko teraz zadaj sobie pytanie: czy to dobrze? 😀

   Bo ja osobiście wolę, żeby ściany dźwięku nie było, ale żeby można
   było odróżnić jeden utwór od drugiego. Fakt faktem, byłem na naprawdę
   niewielu koncertach z muzyką okołometalową, na których udawało się
   połączyć jedno z drugim, prawdopodobnie wynikało to z wielu czynników, w
   których prym wiodła gówniana akustyka lokalu, ale wydaje mi się, że lepiej
   jest, gdy wszystko dobrze słychać i śmiem twierdzić, że tych „wielu ludzi”
   się jednak myliło, a różne psychoaktywne specyfiki tylko to błędne
   wrażenie pogłębiały ;P.

7. Ależ ja się z Tobą drogi Kapralu zgadzam, że uzyskanie „ściany dźwięku”
   nie może być kosztem selektywności, bo później dochodzi do takich
   kuriozów jak koncert Kvelertaka i Anthraxa na Stadionie vel Porażce Narodowej
   podczas Sonisphere Festival w tym roku, gdzie nie dało się w ogóle
   rozróżnić co zespół gra (jak dla mnie pierwszy i ostatni koncert w tym
   miejscu).

   Aczkolwiek działa to też w drugą stronę, uzyskanie selektywności nie może
   obcinać większości pasma (a tak to w moim odczuciu wyglądało w przypadku
   Saint Vitusa, nie wiem, może jestem głuchy). Bas musi miażdżyć żebra,
   środek być wyraźny a góra mieć swoje miejsce.

   Idealne brzmienie w tego typu muzyce leży gdzieś pośrodku i przegięcia w
   jedną i drugą stronę powodują, że brzmi to słabo.

   W zeszłym roku byłem na koncercie zespołu Orchid (dla niezorientowanych taka
   kalka Black Sabbath, bardzo przyjemna) i mimo, że brzmienie było mocno
   oldschoolowe, to niczego nie brakowało, dół, środek i góra były na swoim
   miejscu, było selektywnie i było p*rdolnięcie. Na koncercie SV mi tego
   zabrakło. No ale tak jak mówiłem, może to kwestia gustu. Jak w
   starochińskim przysłowiu: jeden lubi pomarańcze, drugi jak mu śmierdzą
   nogi.

8. @Ramcel: W zeszłym roku byłem na koncercie zespołu Orchid

   I tego Ci kolego zazdroszczę..

   Nie mogłem wytrzymać. Musiałem dopisać poza głównym tematem.

Możliwość komentowania została wyłączona.