Immo Custom Shop – Rozdział I.

Witam w drugim, a właściwie to pierwszym, biorąc pod uwagę znaczenie słowa
„Prolog” odcinku dziennika z działalności
designersko-konstrukcyjno-jestem_dziwny-remontowej!

W poprzednim wpisie ujawniłem móją tajemnicę i zdradziłem, na co się
sadzę. Teraz czas na podanie dodatkowych szczegółów.

Obrazek, który dołączam, to surowa, przed-remontowa rama mojego dziecka.
Teraz wygląda już ciut inaczej. Będę retro-ilustrować, żeby lepiej
dawkować napięcie 😀

Powodem dodania nowego wpisu jest niewątpliwie dzisiejsze niemal równoczesne
minięcie przeze mnie dwóch poważnych kamieni milowych i – mam nadzieję –
pożegnalne im pomachanie.

Dzięki pomocy pana ArkaWidełki, zasadnicze elementy konstrukcyjne mojego dziecka uległy
stosownej metamorfozie, dzięki ktorej są przystosowane takoż do moich
preferencji estetycznych, jak i wyposażenia, którym dysponuję. Pan Widełka
poszerzył otwory pod pickupy, obniżył stopkę gryfu i wpasował go lepiej w
należne mu miejsce oraz dokonał korekty kształtu główki do tak
znienawidzonego przez jakieś 80% basistów stylu tele bass. Wszystko to
odbyło się przy minimalnych wydatkach z mej strony, co jest dla mnie
niesamowicie rozweselającym czynnikiem.

Dzięki pomocy rodziny natomiast udało mi się (obserwować, jak ktoś inny
zmaga się, aby) polutować na nowo elektronikę, dzięki czemu jest dopasowana
„rozpiętością” połączeń między potencjometrami wzajem, miedzy
potencjometrami a przełącznikiem i pickupami oraz między potencjometrami i
gniazdem do kształtu korpusu. Pojawiło się też nowe połączenie masy do
ekranu i mostka. Nie próbowałem tego nowo polutowanego układu ze strunami,
ale walenie śrubokrętem w odsłonięte pola pickupów dało pożądany efekt,
a kręcenie potencjometrami regulowało ów efekt – oba vol ściszały i
pogłaśniały stosowne pickupy, a tone sprawiał, że stuk śrubokręta
przechodził z dudnienia w klekot. Czyli – na moje – elektronika funkcjonuje.
Wyjdzie w praniu.

Wcześniej minąłem jeszcze jeden istotny kamień milowy – opracowałem
ostateczny projekt „gotowego produktu”, ale postanawiam niniejszym potrzymać
ewentualnych obserwatorów jeszcze trochę w niepewności i nie będę
ujawniać szkiców koncepcyjnych. Bo chcę, żeby gotowy efekt był bardziej
zaskakujący. Możecie posłużyć się wyobraźnią, bo, parafrazując
klasyków: ” fantazja, fantazja, bo fantazja jest od tego, aby widzieć
kształt, aby widzieć kształt, aby widzieć kształt basu mego! „).

W chwili obecnej oczekuję przybycia kluczy, które uprzejmie raczył
ofiarować mi kolega Muzz (wielkie dzięki, jesteś wielki!). Ciekaw jestem,
czy będą pasować, ale skoro są w stylu vintage i podobno są z Musimy, to
powinny. Jeśli nie, to mam plan awaryjny, który zrealizować pomoże
Left-Handed (też jest wielki). W chwili, kiedy będą dobre klucze, zostaną
umocowane, mostek też trafi na swoje miejsce i wtedy będę mógł zacząć
testować brzmienie potwora, którego stworzyłem. Następnie dodam jeszcze
killswitch; postanowiłem dołączyć do tego panoptikum ów mały dodatek jako
lekkie urozmaicenie funkcjonalności instrumentu, sytuując go jednak w
nietypowym miejscu.

Ostatnią szczęśliwą wiadomością na dziś (a właściwie, z tego tygodnia)
jest to, iż po remoncie łazienki został piękny aluminiowy profil o dużym
stopniu twardości, z którego sporządzę wygodny thumbrest.

Podsumowując, oto odświeżona „to-do list”:

0. faza projektowa (99%)

1. zakup kluczy (25% zrobione – chyba pasujące klucze w drodze) i ich
instalacja (0%) oraz zakup tulei string-thru (0%, ale dostanę za
tydzień-dwa)

2. zakup wkrętów oraz innych materiałów konstrukcyjnych (0% zrobione, ale
P-ktikera widzę z okna w robocie :D)

3. wyliczenie menzury (100%), instalacja mostka (0%) i strun oraz sprawdzenie
wybrzmiewania samego drewna

4. obróbka drewna, w tym korekcja główki, poszerzenie otworów pod pickupy,
ewentualne otwory pod tuleje string-thru (100%, nie licząc otworów)

5. ponowne polutowanie elektroniki (100% zrobione, nie licząc killswitcha)

Reszta listy niewykonana, nie ma co przepisywać.

Pozdrawiam, szczególnie tych, których ciekawi efekt końcowy… 😀